اعتباریابی مقیاس اندازه گیری نگرش نسبت به سیگارکشیدن

چکیدههدف: این پژوهش با هدف اعتباریابی مقیاس اندازه گیری نگرش نسبت به سیگارکشیدن در میان دانشجویان انجام شده است. روش : از 250 دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز که به روش تصادفی چند مرحله ای از میان کلیه دانشجویان دانشگاه یادشده انتخاب شدند، 233 نفر (113 دختر، 120 پسر) مقیاس نگرش نسبت به سیگارکشیدن را به طور کامل تکمیل نمودند. برای بررسی روایی سازه مقیاس یادشده، از روش تحلیل مؤلفه های اصلی (چرخش واریماکس) بهره گرفته شد.یافته ها: یافته ها نشان دادند که ضرایب پایایی آلفای کرونباخ و دونیمه سازی در کل مقیاس و در عامل های چهارگانه استخراج شده رضایت بخش می باشند. تحلیل عاملی این مقیاس به کمک تحلیل مؤلفه های اصلی (چرخش واریماکس) چهار عامل رابطه با افراد سیگاری، محدودیت ها و قوانین سیگارکشیدن، محیط بدون دود و سالم و عامل چهارم بدون نام، به دست آمد.نتیجه گیری: مقیاس اندازه گیری نگرش نسبت به سیگارکشیدن را می توان به عنوان یک ابزار پایا و معتبر در محیط های آموزشی و پژوهشی به ویژه در زمینه بررسی نگرش های افراد سیگاری و غیرسیگاری نسبت به سیگار کشیدن به کار برد.